. . . . . . .
Zachtaardig, verward, opgewonden en uitgelaten,
de hond was vroeger en is vandaag nog altijd een vriend die mij doorheen alle seizoenen van het leven heeft begeleid.
Alle honden ontroeren mij en doen me glimlachen :
Jong of oud, mooi en minder mooi, de hond van het platteland of die van de stad, rashond of bastaard,
Allemaal geven ze zich volledig, zonder enige bijbedoelingen.
Zonder rekening te houden met de domme dilemma’s waarmee mensen soms kampen, leren ze de mens hun hart open te stellen.
. . . . . . .
